|
|
 |
|
Vuruldu Şiir/Yastayım
bir gecenin daha sonundayken zaman
ulumaların
çan sesleriyle yarıştığı bir an
tam da kapanmışken yara
ve tam da
tomurcuklanıyorken yeni bir sevda
vuruldu şiir
(hani özgürdü şair)
kim yargılayabilir kelimeleri
kim karar verebilir şairin dinine
ve kim dur diyebilir düşüncenin sesine
yine
yanlış sahillerin sığ sularında
kör dövüşlerde yenik düştüm
ve
yine yerin yedi kat altına girmiş
vicdanı arayıp üzüldüm
vuruldu şiir
(gözyaşlarımı nereye ekeceğim)
serde biraz şairlik var ya
sus demesin kimse
yastayım |
| |
|
Sevil Nizamoğulları
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
| |
|
|
