|
Öp Beni Saçaklı
I – a.
birden büyüdü bu şehir.
ben büyüdüm.
oysa elmalar, çiçek açmadı henüz!
usumun arka bahçesinde yağmurdan sakındığım,
ıslandı artık.
temmuzun falanca bir gecesi,
göğü yırtmamıştım daha.
II
kaldı ki ben;
filistin’in ağlamaklı çocuklarında,
ırak’ta ağıt yakan anada,
anadolu’da mermi taşıyan kadınımda,
ya da afrika’da;
acıyı, kırmızıyı, geceyi, tiz çığlıkları
kopuk hezeyanları;
bir oros...nun içine kaçan kurak aşkı,
sineklerin yuvalandığı ölü kediyi bilmeden; ya da
kanımla boyalı o mübareğe küfrederken,
bir avuç döl yumağı;
köşemde, bir yerlerimle oynaştım.
büyüyemezdim!
suretim ayrı ayrı gemilerde süzülürken farklı öykülere,
büyü – ye – mezdim!
I – b.
bulaşmıştı ya bütün şehirler yüzüme!
suretimi engelleyemedim.
hani ben kendimle çalgı – sefa;
eğlencedeydim...
şehir birden büyüdü.
ben büyüdüm, dudaklarım da.
öp beni saçaklı.
16.07.2006 – Küçükçekmece
lacivertsanat.org |
| |
|
Selçuk Erat
|
|
|
 |
|
