HAKİKATLİM



O beyaz elini de uzat
her iki elini de
buharı üstünde ekmek sıcaklığıyla
koy hadi ellerimin üzerine
Sen, ilacı sen
tabip eli gibisin derdime.

hayatından hayatıma bir perde çek
uzaklığı bir nefes kadar duru, sus
uyu bu kederli düşümde uyu
gece mi gündüz mü bilmediğim
ömre düşen pırıltı
Ay mı güneş mi
zamanı dilimle
hücrelerime sen ayır
yalnızlığıma uzanarak…

Mademki
içimdekilerle gittin uzaklara
alacası esrik kalan ruhum
yıkılmış alnımı asileştiren
batır tırnağını her sözüme
geçir acılarını diş / le imge imge
görülen her şeye gözlerim kapalıyken
benden geriye tutkusu umutsuz bir virane…

uzaklarında sevgime anlat
bildiğin kendine söz tut
benden uzak olduğun her gece
zifiri/ gözlerini açık tut
orada sabahlarım duruyor
öten her horoz güne çığlık sattığında…


bu şiirse bir şua içinde yazılmadı
her düş senli yakuttan tane
sicim süzümlü yanakta her tanesi hakikat
hakikatli yardın sen
muhteris bir aşktın
geri kalan yalan zamandan 


Sami ARSLAN
Karşıyaka İZMİR


HASRETİMSİN

Bahar erdiyse dala
İğde kokusu güne
Can uyandıysa sabah
Yaşam telaşında
Aklıma geldiysen
Sebepsiz hasretimsin

Denize değdiyse ay
Bir çift âşık buluştuysa
Koklana biliyorsa gül
Zamansız iklimlerde
Seni zamansız sevdiysem
Nedensiz hasretimsin

Adın sinmişse mısra ya
Bir şarkı tekrarında
Kalem seni yazıyorsa
Vakitsiz sabah akşam
Seni bir kez öpmüşsem
Hatasız hasretimsin

Bilmediğim bir şehirde
Gözlerim arıyorsa gözlerini
Her sokak sana çıkıyorsa
Sormasız adreslerde
Seni bulabiliyorsam
Yalansız hasretimsin

Bir yanım sen olduysan
Diğer yanımda öyle
Senle bir bütünsem artık
Başka ne araması
Ben senle yaşıyorsam
Riyasız hasretimsin

Sami ARSLAN