Ayaklarımın altından 
Göçebe kavimler geçiyor ansızın
Ölmek büyük maharet sayılıyor onlarda
Bense geceleri yatarken
Ayak izlerini öpüyorum.
Geçtiğin topraklardan,
Bir avuç kahverengi
Sürüyorum saçlarıma.
Kırık uçlarına karıncalar
düşüyor sessizce..

Herkes kayboluyor sonra
Karanlık bir gece, ruhumda sis
Fırtına koptu kopacak
Dalgalar yükseliyor gözlerimden
Kâğıttan gemiler yaralı
Bir yanı kan,bir yanı su
Bakışlarımda tayfalar
Umutsuz bir kara parçası bekledikleri
Ve terk edilmiş bir ıslık cebimde
Yürüdükçe surlaşan.

Haydi öykülerimin kayıp kahramanları
Yardım edin
Kurtarın beni bu kurgudan 

ZEYNEP SÖNMEZ

HEY!BANA YARDIM EDİN