Enkaz Bakışlı Çocuk

Gülüşüne gece sığınan çocuk
Saçlarını anacığın okşamalıydı
Ayaza kesmiş rüzgar değil

Yüreğini hüzün tırmalayan çocuk
Gözlerine şefkatle baban bakmalıydı
Şişelerin dibine sığınan bir sarhoş değil

Nefesinde zehiri ağırlayan çocuk
Ciğerlerine dolan çocukluğunun saf kokusu olmalıydı
Köprü altlarında büyüttüğün kimsesizlik değil

Gözlerinde umudu öldüren çocuk
Düşlerine mavinin sıcaklığı sığınmalıydı
Gölgelerin göbeğinde barınan griler değil

Minik avuçlarını aç çocuk
Önce benim sonra insanlığın utancını yolluyorum
Kocaman yüreğinden enkaz bakışlı gözlerinden özürdilerim

21.01.2008 

Mehtap Altan